Μικρά κόλπα και συμβουλές για το πώς να εκπαιδεύσετε γρήγορα ένα κουτάβι να χρησιμοποιεί κουτί απορριμάτων.

Κάνε υπομονή και όλα θα πάνε καλά για σένα.

Είναι απαραίτητο να εκπαιδεύσετε έναν σκύλο να χρησιμοποιεί την άμμο υγιεινής μόνο όταν δεν έχετε την ευκαιρία να τον βγάζετε τακτικές βόλτες έξω. Προσεγγίστε την εργασία με υπομονή, επιμονή και ψυχραιμία, όπως συνιστάται.

Κανόνες για την αμμολεκάνη.

Δεν αναφέραμε την υπομονή μάταια: θα χρειαστεί χρόνος για να εκπαιδεύσει ένα κουτάβι την τουαλέτα. Η βέλτιστη ηλικία για την εκπαίδευση ενός κατοικίδιου ζώου στην τουαλέτα είναι 4-5 μήνες. Όσο μεγαλύτερος είναι ο σκύλος, τόσο πιο δύσκολη γίνεται η διαδικασία εκπαίδευσης.

Ξεκινήστε αγοράζοντας μια αμμολεκάνη με χαμηλά πλαϊνά. Επιλέξτε εφημερίδα ή σερβιέτες μιας χρήσης για να το γεμίσετε. Πριν φέρετε το κουτάβι στο σπίτι, αφαιρέστε τα χαλιά και τις μοκέτες από το πάτωμα, καθώς και από οποιεσδήποτε άλλες περιοχές όπου το κουτάβι μπορεί να έχει ατυχήματα.

Παρατηρήστε τα μέρη που επιλέγει το κουτάβι για τις ανάγκες της τουαλέτας του. Το κάνει αυτό βασιζόμενο σε ένστικτα, τα οποία το καθοδηγούν σχετικά με το πού να σηματοδοτήσει την επικράτειά του. Αυτά τα μέρη μπορεί να βρίσκονται κοντά σε πόρτες, μπαλκόνια ή παράθυρα. Τοποθετήστε την άμμο υγιεινής σε αυτές τις συγκεκριμένες περιοχές.

Αρχικά, μπορείτε να έχετε διαθέσιμα πολλά κιβώτια άμμου απορριμμάτων. Μόλις το κουτάβι επιλέξει ένα αγαπημένο σημείο, αφήστε μόνο ένα κιβώτιο άμμου.

Καλύψτε το πάτωμα του δωματίου με εφημερίδες. Αφού το κουτάβι εντοπίσει την περιοχή της τουαλέτας του, μειώστε σταδιακά τον αριθμό των εφημερίδων στο ελάχιστο. Αρχικά, αλλάζετε τις σερβιέτες ή το χαρτί λιγότερο συχνά: η μυρωδιά θα βοηθήσει το κουτάβι να προσανατολιστεί και να βρει την καθορισμένη περιοχή τουαλέτας του.

Αν το κουτάβι επιλέξει έναν άνετο χώρο όπως ένα μπάνιο, παρέχετέ του απεριόριστη πρόσβαση σε αυτόν. Αν το κουτάβι επιλέξει μέρη που δεν είναι κατάλληλα για εσάς, τοποθετήστε εκεί μπολ με φαγητό και νερό. Τα σκυλιά γενικά αποφεύγουν να χρησιμοποιούν την τουαλέτα εκεί που τρώνε.

Μικρά κόλπα για να εκπαιδεύσετε γρήγορα ένα κουτάβι στην τουαλέτα.

Μόλις ετοιμάσετε την άμμο υγιεινής, ξεκινήστε την εκπαίδευση του κουταβιού σας.

• Μόλις το κουτάβι αρχίσει να μυρίζει τριγύρω και να ψάχνει για ένα μέρος για να καθίσει οκλαδόν, οδηγήστε το στην άμμο υγιεινής.
• Μετά τα γεύματα και τους υπνάκους, τοποθετήστε επίσης το κουτάβι στην άμμο υγιεινής του. Περιμένετε μέχρι να κάνουν τη δουλειά τους.
• Αν το κουτάβι χρησιμοποίησε την άμμο υγιεινής, επαινέστε το. Επιβραβεύστε τη συμπεριφορά τους δίνοντάς τους μια λιχουδιά και χαϊδεύοντάς τα.
• Αν το κουτάβι έχει κάποιο ατύχημα στο πάτωμα, σκουπίστε το με ένα πανί. Στη συνέχεια, τοποθετήστε το πανί στην άμμο υγιεινής και φέρτε το κουτάβι σε αυτό το σημείο.
• Αν το κουτάβι δεν βρει την καθορισμένη περιοχή τουαλέτας και έχει κάποιο ατύχημα στο χαλί ή στο πάτωμα, ενημερώστε το ότι αυτό δεν επιτρέπεται. Σπρώξτε απαλά τη μύτη τους προς την ακαταστασία και εξηγήστε τους κανόνες σας με σταθερή φωνή. Ο αυστηρός τόνος θα βοηθήσει το κουτάβι να καταλάβει το λάθος του.

Να διατηρείτε υπομονή και επιμονή ακολουθώντας αυτές τις οδηγίες.

Η χρήση ενός ειδικού σπρέι μπορεί να βοηθήσει το κουτάβι σας να εκπαιδεύσει τη χρήση της καθορισμένης περιοχής. Ψεκάστε το στο μαξιλάρι του κουταβιού ή στην εφημερίδα. Το σπρέι θα προσελκύσει το κουτάβι με το ιδιαίτερο άρωμά του. Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν και άλλα σπρέι που αποτρέπουν το κουτάβι από ορισμένες περιοχές.

Επαινέστε το κουτάβι για κάθε επιτυχημένη προσπάθεια να χρησιμοποιήσει την τουαλέτα. Σύντομα, θα τους γίνει συνήθεια.

Παρεμπιπτόντως.

Τα κουτάβια συνήθως πηγαίνουν στην τουαλέτα αφού φάνε ή παίξουν ενεργά. Αυτή η στιγμή μπορεί να συλληφθεί αν παρατηρήσετε προσεκτικά το κουτάβι: θα αρχίσει να μυρίζει τριγύρω, να κάνει κύκλους ή να γκρινιάζει. Αν σηκώσετε το κουτάβι σε αυτές τις στιγμές και το πάτε στην άμμο υγιεινής, θα μάθει γρήγορα να πηγαίνει εκεί. Ωστόσο, αν το κουτάβι αρνείται πεισματικά να χρησιμοποιήσει την άμμο υγιεινής και επιλέγει συνεχώς νέα σημεία ή πηγαίνει στην τουαλέτα πολύ συχνά, ίσως αξίζει να το δείξετε σε έναν κτηνίατρο ή ακόμα και σε έναν ζωοψυχολόγο.