Πώς να καταλάβετε αν ο σκύλος σας έχει ψυχικά προβλήματα ή άγχος;

Είναι απλώς άγχος ή ήδη μια ψυχική διαταραχή;

Ακριβώς όπως οι άνθρωποι, έτσι και οι σκύλοι μπορούν επίσης να εμφανίσουν ψυχικές διαταραχές: σχιζοφρένεια, νευρώσεις, ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή. Ωστόσο, πριν υποψιαστείτε μια σοβαρή ψυχική ασθένεια σε ένα ζώο, είναι σημαντικό να βεβαιωθείτε ότι δεν έχει υποβληθεί σε ακατάλληλη μεταχείριση από τον άνθρωπο (κακοποίηση, βία κ.λπ.) πριν από την έναρξη των συμπτωμάτων.

Ίσως το ζώο είναι απλά στρεσαρισμένο και είναι ένα προσωρινό φαινόμενο που μπορείτε να προσπαθήσετε να το βοηθήσετε να ξεπεράσει με τις προσπάθειές σας. Όταν ο σκύλος ηρεμήσει, η ψυχική του κατάσταση μπορεί να επανέλθει στο φυσιολογικό.

Δυστυχώς, υπάρχουν περιπτώσεις που η συμπεριφορά του σκύλου όντως προκαλεί ανησυχία. Και αν τα αγχώδη συμπτώματα επιμείνουν για μεγάλο χρονικό διάστημα, υπάρχουν λόγοι να υποπτευόμαστε μια ψυχική διαταραχή.

Η διάκριση της λεπτής γραμμής μεταξύ της αγχωτικής κατάστασης ενός κατοικίδιου ζώου και μιας πραγματικά επικίνδυνης κατάστασης μπορεί να βοηθηθεί από έναν έμπειρο κτηνίατρο.

Τι ψυχικές διαταραχές μπορεί να έχουν οι σκύλοι;

Οι γούνινοι σύντροφοί μας, όπως και εμείς, είναι επίσης ευαίσθητοι στο στρες και το νευρικό τους σύστημα αντιδρά στα ερεθιστικά με τον δικό του τρόπο.

Το αυξημένο άγχος και οι νευρώσεις στα σκυλιά μπορεί να τους κάνουν να βαριούνται περισσότερο από πριν, να γκρινιάζουν και να γαβγίζουν χωρίς λόγο και να αισθάνονται ανήσυχα στο σπίτι.

Η υπερκινητικότητα είναι συχνά συχνή σε νεαρά σκυλιά. Αυτά τα ζώα τρέχουν ακούραστα τόσο στους δρόμους όσο και στο σπίτι μέχρι να καταρρεύσουν από εξάντληση.

Το σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής εμποδίζει τους σκύλους να μάθουν αποτελεσματικά και γρήγορα ακόμη και απλές εντολές, πόσο μάλλον να είναι εκπαιδεύσιμοι.

Διάφορες φοβίες αναγκάζουν τα κατοικίδια να αισθάνονται φόβο πριν από φαινομενικά συνηθισμένα φαινόμενα και αντικείμενα. Για παράδειγμα, ένας σκύλος μπορεί να τρέμει στον ήχο της βροντής και να γίνει ανεξέλεγκτος, ενώ ένας άλλος μπορεί να φοβάται να κολυμπήσει σε υδάτινα σώματα.

Μετά την απώλεια ενός αγαπημένου ιδιοκτήτη, ένας σκύλος μπορεί να βιώσει κατάθλιψη ή διαταραχή μετατραυματικού στρες, που οδηγεί σε απώλεια ενδιαφέροντος για το περιβάλλον του και βαθιά θλίψη.

Ένας κτηνίατρος μπορεί να διαγνώσει πιο σοβαρές καταστάσεις. Μία από τις πιο κοινές είναι η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή (OCD), όπου ένας σκύλος αισθάνεται μια συντριπτική επιθυμία να εκτελέσει τις ίδιες συχνά παράλογες ενέργειες, συμπεριλαμβανομένου του αυτοτραυματισμού (όπως το να γλείφει συνεχώς άκρα, να δαγκώνει την ουρά του κ.λπ.).

Σε περιπτώσεις διάγνωσης σχιζοφρένειας, το κατοικίδιο πάσχει από παραισθήσεις και χωρικό αποπροσανατολισμό. Στις πιο δύσκολες περιπτώσεις, στα σκυλιά χορηγούνται ναρκωτικές ουσίες για να διευκολύνουν την κατάστασή τους και να ελέγξουν τη συμπεριφορά τους, καθώς μπορεί να γίνουν επιθετικοί και απρόβλεπτοι.

Δύσκολη συσκευή: «Νοητική κατάσταση» ή γιατί η διάγνωση προβλημάτων γίνεται πολύπλοκη

Η μεγαλύτερη πρόκληση για έναν κτηνίατρο έγκειται στην ακριβή διάγνωση των γούνινων συντρόφων μας.

Το πρώτο πρόβλημα πηγάζει από το γεγονός ότι το ζώο δεν μπορεί να μιλήσει. Ο γιατρός θα χρειαστεί τη βοήθειά σας: μια εξαιρετικά λεπτομερής περιγραφή των συμπτωμάτων. Τι ενοχλεί τον σκύλο; Πόσο καιρό συνεχίζεται η ασυνήθιστη ή ανεπαρκής συμπεριφορά; Πώς εκδηλώνεται; Ποια ερεθίσματα προκαλούν επιθετικότητα ή επιδεινώνουν την κατάστασή τους; Η απάντηση σε αυτές και σε άλλες ερωτήσεις θα είναι ευκολότερη εάν προσέχετε το κατοικίδιό σας και έχετε σημειώσει όλες τις κρίσιμες λεπτομέρειες στη μνήμη σας. Εφόσον ένας σκύλος δεν μπορεί να εξηγήσει ή να δείξει πού πονάει, είναι καθήκον σας να εξετάσετε διεξοδικά το ζώο σας.

Το δεύτερο ζήτημα: ομοιότητα συμπτωμάτων. Τα συμπτώματα που χαρακτηρίζουν τις ψυχικές διαταραχές σε σκύλους συχνά μοιάζουν πολύ με σημάδια άλλων ασθενειών. Για παράδειγμα, το αυξημένο άγχος, η περίεργη και ψυχαναγκαστική συμπεριφορά μπορεί να σηματοδοτούν όχι μόνο ψυχολογικές διαταραχές αλλά και παρασιτικές λοιμώξεις, αλλεργικές αντιδράσεις ή διαταραχές στις μεταβολικές διεργασίες στο σώμα.

Πότε πρέπει να ανησυχείτε;

Η Αμερικανική Κτηνιατρική Ιατρική Ένωση επισημαίνει τα ακόλουθα σημάδια στρες στους σκύλους:

• Απάθεια, αποφυγή αλληλεπίδρασης και απώλεια ενδιαφέροντος για δραστηριότητες που απολάμβανες στο παρελθόν.
• Απώλεια όρεξης ή προβλήματα πέψης (διάρροια, φούσκωμα, έμετος).
• Αποφυγή αλληλεπίδρασης ή συνεχούς ζήτησης για επαφή και προσοχή.
• Αυξημένη διάρκεια ύπνου και υπερβολική υπνηλία.
• Γκρίνια ή γάβγισμα χωρίς λόγο.
• Ακούσια ούρηση και αφόδευση ή άρνηση να το κάνουν σε κατάλληλα σημεία.
• Καταστροφική συμπεριφορά (μάσημα επίπλων, παπουτσιών κ.λπ.).
• Αυτοκαταστροφική συμπεριφορά (υπερβολικό γλείψιμο που οδηγεί σε πληγές, μάσημα γούνας και δέρματος, δάγκωμα ουράς, ξύσιμο κ.λπ.)
• Εμμονική συμπεριφορά: τρέξιμο σε κύκλους ή μπρος-πίσω, κυνήγι σκιών ή κηλίδων ηλιακού φωτός, σκάψιμο τρυπών και εκτέλεση αυτών των ενεργειών μέχρι εξάντλησης.
• Επαναλαμβανόμενες ασυνήθιστες ενέργειες: κυνηγούν την ουρά τους, γλείφουν τα χείλη τους κ.λπ.
• Κοινωνική συμπεριφορά, συμπεριλαμβανομένης της επιθετικότητας προς άλλα ζώα/άτομα.
• Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να εμφανιστεί τρόμος, υπερβολική σιελόρροια και σχεδόν σταθερή μυϊκή ένταση.

Τα προαναφερθέντα σημεία δείχνουν ότι ο σκύλος είναι υπό πίεση και ψυχολογική πίεση.

Επιπλέον, ένας σκύλος μπορεί να παρουσιάσει αυτές τις συμπεριφορές εάν επηρεαστεί ο εγκέφαλός του ή το περιφερικό νευρικό του σύστημα έχει υποστεί σοβαρό κίνδυνο. Εάν εμφανιστούν τα ακόλουθα συμπτώματα, είναι απαραίτητο να αναζητήσετε επειγόντως κτηνιατρική βοήθεια:

• Αδυναμία να σταθεί ή να πέσει.
• Εκτέλεση επαναλαμβανόμενων κινήσεων – κατά διαστήματα εκτέλεση άσκοπων κυκλικών κινήσεων.
• Απώλεια συνείδησης.
• Υποθέτοντας αναγκαστικές αφύσικες θέσεις του σώματος στο χώρο (για παράδειγμα, κλίση του κεφαλιού προς τα πλάγια).
• Παραπάτημα, ταλάντευση και ανακριβείς, υπερβολικές κινήσεις (για παράδειγμα, χάνοντας το σημάδι ενώ προσπαθείτε να πιείτε από ένα μπολ).
• Ο σκύλος δεν ανταποκρίνεται στον ήχο, δεν αντιδρά στην ομιλία του ιδιοκτήτη, έχει κακή όραση ή έχει χάσει την όσφρησή του.

Πιθανές αιτίες ψυχολογικών διαταραχών

Οι πιο συνηθισμένες αιτίες περιλαμβάνουν:

• Παρατεταμένες περίοδοι του κατοικίδιου ζώου σε αγχωτική κατάσταση.
• Εκτεταμένος περιορισμός του σκύλου σε λουρί ή σε περιορισμένο χώρο.
• Μακρά απουσία του ιδιοκτήτη.
• Ασυνεπείς απαγορεύσεις και τιμωρίες από τον ιδιοκτήτη, που οδηγούν τον σκύλο να βιώνει ανάμεικτα συναισθήματα και για μεγάλο χρονικό διάστημα, να μην καταλαβαίνει ποια συμπεριφορά θεωρείται σωστή και ποια όχι. Μια τέτοια «εκπαίδευση» μπορεί επίσης να αποσταθεροποιήσει την ψυχή του σκύλου, ειδικά αν είναι προσκολλημένος στον ιδιοκτήτη του και αναζητά την έγκριση και την προσοχή του.
• Επιθετικότητα ή σωματική βία από ανθρώπους ή άλλα ζώα.
• Άγνωστες συνθήκες, αλλαγή περιβάλλοντος διαβίωσης, τραυματικές συναντήσεις με αγνώστους ή άλλα ζώα.

Σκύλοι πιο επιρρεπείς σε ψυχολογικές διαταραχές:

• Σκύλοι που μένουν μόνοι στο σπίτι χωρίς προσοχή και αλληλεπίδραση από τον ιδιοκτήτη και άλλα μέλη της οικογένειας.
• Ορισμένες ράτσες σκύλων είναι πιο επιρρεπείς σε ψυχολογικά προβλήματα από άλλες: Γερμανοί Ποιμενικοί, Belgian Malinois, Border Collies και γενικά όλες οι εργαζόμενες ράτσες. Η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή (ιδιαίτερα με τη μορφή υπερβολικού γλείψιμο ορισμένων μερών του σώματος) είναι πιο συχνή στα Ντόμπερμαν, στα Γκόλντεν Ριτρίβερ και στα Λαμπραντόρ. Τα Bull Terrier τείνουν να επιδεικνύουν συνεχή περιστροφή στη θέση τους, κάτι που είναι επίσης σημάδι χαμηλής αντοχής στο στρες στο συγκεκριμένο άτομο.

Μπορείτε να βοηθήσετε το κατοικίδιό σας;

Εάν έχετε παρατηρήσει μια αλλαγή στη συμπεριφορά του κατοικίδιου ζώου σας, είναι απαραίτητο να αναζητήσετε αμέσως βοήθεια από έναν κτηνίατρο! Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτή η γρήγορη ενέργεια θα μπορούσε να αποτρέψει μια απειλητική για τη ζωή κατάσταση.

Ποιοι κίνδυνοι μπορεί να προκύψουν αν αφήσετε τον γούνινο σύντροφό σας χωρίς επίβλεψη και δεν προσφέρετε βοήθεια; Στην περίπτωση της Ιδεοψυχαναγκαστικής Διαταραχής του Σκύλου (OCD), για παράδειγμα, λόγω της επανάληψης των ίδιων ψυχαναγκαστικών συμπεριφορών, το κατοικίδιο μπορεί να εξαντληθεί τελείως. Μπορεί να αρνηθεί να πιει νερό, να γλείφει τα πόδια του προκαλώντας υπερβολικά τραύματα και να έχει απώλεια βάρους. Το κυνήγι της ουράς θα μπορούσε να οδηγήσει σε αυτοτραυματισμούς ή απώλεια γούνας, ενώ το υπερβολικό γλείψιμο θα μπορούσε να οδηγήσει σε κοκκιώματα ή δερματίτιδα ακραίου άκρου.

Εάν αποδειχθεί ότι το κατοικίδιο ζώο σας έχει ψυχολογική διαταραχή, είναι σημαντικό να γνωρίζετε ότι η πλήρης θεραπεία της είναι σχεδόν αδύνατη. Ωστόσο, μπορείτε να μειώσετε τη συχνότητα αυτών των συμπτωμάτων. Για παράδειγμα, ο σκύλος μπορεί να γλείφει το δέρμα και τη γούνα του λιγότερο συχνά. Ορισμένες μορφές ψυχολογικών διαταραχών μπορεί να εκδηλωθούν σε όλη τη διάρκεια της ζωής του κατοικίδιου ζώου. Ως ιδιοκτήτης, θα πρέπει να υποστηρίζετε και να βοηθάτε το κατοικίδιό σας. Μερικές φορές, η επίσκεψη σε κτηνίατρο για προσαρμογές της θεραπείας μπορεί να είναι απαραίτητη. Το πιο σημαντικό, η υπομονή και η κατανόηση είναι ζωτικής σημασίας, καθώς η συμπεριφορά του κατοικίδιου ζώου σας μπορεί να μην ευθυγραμμίζεται με τις προσδοκίες σας λόγω της ψυχικής του κατάστασης.

Εάν διαπιστωθεί ότι το κατοικίδιο ζώο σας δεν έχει ψυχολογική διαταραχή αλλά μάλλον αυξημένη ανταπόκριση στο στρες, μπορείτε να παρέχετε βοήθεια μέσω των προσπαθειών σας.

• Ενσωματώστε κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής στο καθημερινό σας σιτηρέσιο για να ανακουφίσετε την ένταση.
• Αγοράστε εξειδικευμένα τρόφιμα που περιέχουν ήδη συστατικά που ελαχιστοποιούν τις επιπτώσεις του στρες στον οργανισμό.
• Χορηγήστε φάρμακα και αντικαταθλιπτικά που συνταγογραφούνται από κτηνίατρο.
• Να πηγαίνετε τακτικά τον τετράποδο φίλο σας για βόλτες και να συμμετέχετε σε ενεργό παιχνίδι. Αποσπάστε την προσοχή του σκύλου με διαδραστικά παιχνίδια.
• Εάν το κατοικίδιο ζώο σας φοβάται τα πλήθη ή τους δυνατούς θορύβους, αποφύγετε να το σύρετε σε τέτοια μέρη. Αντίθετα, παρέχετε στον σκύλο σας ένα σύντομο διάλειμμα από τους παράγοντες που προκαλούν φόβο.
• Να είναι παρόντες. Η παρατεταμένη μοναξιά, χωρίς την παρουσία του ιδιοκτήτη, μπορεί να προκαλέσει σημαντικό άγχος σε κάθε ζώο. Δημιουργήστε μια ζεστή, ασφαλή γωνιά για τον σκύλο σας, ένα μέρος που προτιμά φυσικά και βάλτε κάτι με το άρωμά σας εκεί.
• Το ζώο πρέπει να κατανοεί ξεκάθαρα την αναμενόμενη συμπεριφορά από τον ιδιοκτήτη του. Δεν πρέπει να ενθαρρύνεται η ανεπιθύμητη συμπεριφορά. μάλλον, θα πρέπει να σταματήσει ήπια. Η θετική συμπεριφορά πρέπει να ανταμείβεται με λιχουδιές. Οι σαφώς καθορισμένοι και διατηρούμενοι κανόνες είναι απαραίτητοι: τι επιτρέπεται και τι όχι.